On zaczyna tracić zdolność do przeprowadzenia najwyższych twórczych działań, aby poradzić sobie ze złożonymi sytuacjami, albo do radzenia sobie ze stresem relacji interpersonalnych lub powtarzających się frustracji. "
Nieuchronnie, w następstwie tortur, jego ofiary czują się bezradni i bezsilni. Utrata kontroli nad swoim życiem i ciałem objawia się fizycznie impotencja, deficyty uwagi i bezsenność. Jest to często pogarsza niedowierzaniem wiele ofiar tortur spotkać, zwłaszcza jeśli nie są w stanie wyprodukować blizny lub inne "obiektywne" dowód ich gehenny. Język nie może komunikować się tak intensywnie prywatny doświadczenie jako ból.
Spitz czyni następującą uwagę:
"Ból jest również niepozwalający na udostępnianie w tym, że jest odporna na języku ... Wszystkie nasze wewnętrzne stany świadomości: emocjonalne, percepcyjne, poznawcze i somatyczne mogą być opisane jako posiadające obiektu w zewnętrznym świecie ... To potwierdza naszą zdolność do poruszania się poza . granice naszego ciała do zewnętrznej, łatwością udostępniać świata jest to przestrzeń, w której możemy rozmawiać i komunikować się z naszego środowiska Ale kiedy badamy stan wewnętrznego bólu fizycznego okazuje się, że nie ma żadnego obiektu "tam". - nie wymaga zewnętrznego , referencyjna zawartość. Ból nie jest, lub, cokolwiek. Ból jest. i to prowadzi nas z dala od przestrzeni interakcji jest dzielone na świecie, do wewnątrz. to wciąga nas w granicach naszego ciała. "
Osoby postronne złe torturowanych, ponieważ sprawiają, że czują się winni i wstyd za zrobiwszy nic, by zapobiec zbrodni. Ofiary zagrozić ich poczucie bezpieczeństwa, a ich bardzo potrzebne przekonanie przewidywalność, sprawiedliwości i praworządności. Ofiary ze swej strony, nie wierzę, że jest możliwe, aby skutecznie komunikować się do "obcych", co oni przeszli.
węże igielitowe - autor artykułu